Podsumowanie

Pod względem czytelniczym nie był to zły rok, mimo zawirowań w życiu osobistym. Mam nadzieję, że 2012 będzie dla mnie spokojniejszy. Tego też życzę szanownym czytelnikom. Nie przejmujmy się tymi strasznymi prognozami, jakimi straszy nas dzisiaj od rana Internet.
 Poniżej przedstawiam listę książek, które przeczytałam w 2011 roku. Wyróżniłam pozycje, które podobały mi się najbardziej (miały najwyższe oceny).

Lp.	Autor	Tytuł
1.	John Steinbeck	Tortilla Flat
2.	Olga Tokarczuk	Gra na wielu bębenkach
3.	Oliver Sacks	Muzykofilia
4.	Andrzej Pilipiuk	2586 kroków
5.	Iris Murdoch	The Sea, The Sea
6.	Michel Houellebecq	Cząstki elementarne
7.	Michael White John Gribbin	Stephen Hawking. A Life In Science
8.	Aravind Adiga	Miedzy zabójstwami
9.	Fiodor Dostojewski	Bracia Karamazow
10.	Stephen Hawking	Krótka historia czasu
11.	Dorota Sumińska	Zwierz w łóżku
12.	Jacek Hugo-Bader	Biała gorączka
13.	J.M.Coetzee	Disgrace
14.	Samantha Harvey	The Wilderness
15.	Andrzej Stasiuk	Taksim
16.	Lombroso	Geniusz i obłąkanie
17.	Antoni Libera	Madame
18.	Cormac McCarthy	To nie jest kraj dla starych ludzi
19.	Richard P. Feynman	„Pan raczy żartować, panie Feynman!”
20.	Philip Roth	Kompleks Portnoya
21.	Richard Dawkins	Rzeka genów
22.	Joyce Carol Oates	Zabiorę cię tam
23.	Aleksander Sołżenicyn	Archipelag Gułag t.I
24.	Aleksander Sołżenicyn	Archipelag Gułag t. II
25.	Aleksander Sołżenicyn	Archipelag Gułag t. III
26.	Roddy Doyle	Paddy Clarke Ha! Ha! Ha!
27.	Zadie Smith	The Autograph Man
28.	Richard Dawkins	The Greatest Show on Earth
29.	Paweł Huelle	Weiser Dawidek
30.	Cormac McCarthy	Rącze konie
31.	E.M. Remarque	Łuk Triumfalny
32.	Eduardo Mendoza	Prawda o sprawie Savolty
33.	José Carlos Somoza	Klara i półmrok
34.	Vladimir Nabokov	Dar
35.	Desmond Morris	Naga małpa
36.	Ernest Hemingway	Komu bije dzwon
37.	Martyna Wojciechowska	Kobieta na krańcu świata Część II
38.	Irwing Stone	Pasje utajone czyli Zycie Zygmunta Freuda
39.	Lillian Glass	Toksyczni ludzie
40.	Ute Ertchardt	Grzeczne dziewczynki Ida do nieba, niegrzeczne idą tam gdzie chcą
41.	Bret Easton Ellis	American Psycho
42.	Mario Vargas Llosa	Raj tuż za rogiem
43.	Dukaj	Lód
44.	Terry Pratchett	Piekło pocztowe
45.	Khaled Hosseini	Chłopiec z latawcem
46.	James D. Watson, Andrew Berry	DNA Tajemnica życia
47.	Emma Donoghue	Room
48.	Cormac McCarthy	W ciemność
49.	J.M. Coetzee	Summertime
50.	Steinbeck	Grona gniewu
51.	Kenzaboro Oë	Zerwać pąki, zabić dzieci

Tajemnica życia

James Watson wraz z Francisem Crickiem w roku 1953 odkryli strukturę cząsteczki kwasu deoksyrybonukleinowego – DNA, która jak podejrzewali, była kluczem do rozwikłania tajemnicy życia. Podwójna helisa zapewniła im Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny i to, że uczymy się o nich w szkole (co nie wszystkich cieszy). Z kolei Andrew Berry zajmuje się genetyką drozofili melanogaster (pod tą pięknie brzmiącą łacińską nazwą kryje się muszka owocówka) na Uniwersytecie Harvarda. Książka została wydana z okazji pięćdziesiątej rocznicy odkrycia podwójnej helisy. Ukazuje kulisy odkrycia , a także jego skutki dla rozwoju genetyki, a także naszego rozumienia kim jesteśmy. Wspaniała, fascynująca podróż przez historię nauki, pełna anegdot i zawierająca pewną dawkę wiedzy naukowej, którą nawet laik zdolny jest przyswoić i przynajmniej z grubsza zrozumieć o czym mowa.

Najprościej będzie przedstawić zawartość tej książki przytaczając spis rzeczy:

1.       Początki genetyki: od Mendla do Hitlera

2.       Podwójna helisa: istota życia

3.       Odczytywanie kodu: DNA i życie

4.       Zabawa w Stwórcę: DNA projektowany na miarę

5.       DNA, dolary i leki: biotechnologia

6.       Burza w talerzu owsianki: genetyczna modyfikacja żywności

7.       Ludzki genom: scenariusz życia

8.       Odczytywanie genomów: ewolucja w działaniu

9.       Pożegnanie z Afryką: DNA i ewolucyjna przeszłość człowieka

10.   Genetyczny odcisk palca: DNA w sądzie

11.   Polowanie na gen: genetyka ludzkich chorób

12.   Zwalczyć chorobę: leczenie i profilaktyka zaburzeń genetycznych

13.   Kim jesteśmy: geny czy wychowanie?

DNA to najlepsza książka popularno-naukowa jaką przeczytałam w 2011 roku. Sięgnęłam po nią żeby przypomnieć sobie, to czego się nauczyłam z genetyki. Dała mi jednak dużo więcej. Umieszcza genetykę i badania nad ludzkim genomem w szerszym kontekście społecznym i politycznym. Daje dobry materiał do zastanowienia się, np.: to jakie, tak właściwie, jest moje zdanie na temat żywności genetycznie modyfikowanej? Dowiadujemy się jakie związki łączą naukę z biznesem i jak to wszystko się zaczęło.

A to wszystko opisane dowcipnie i z polotem, przystępnym językiem. Książka ta będzie pasjonującą lekturą zarówno dla specjalistów, jak i laików. Watson opowiada o sobie i swoim odkryciu w sposób szczery i bezkompromisowy. Przyznaje się do swoich błędów w ocenie różnych zjawisk, dzieli się swoimi wątpliwościami w kwestiach, którym poświęcił wiele lat pracy, tj. etyki badań naukowych.

DNA Tajemnica życia to książka, którą koniecznie trzeba przeczytać, mało tego – warto ją mieć, tym bardziej, że jest pięknie i bogato wydana.

Polecam.

Od Mikołaja

H. i moje prezenty gwiazdkowe. Mam nadzieję, że wy też mieliście udane święta.

Mikołaj wiedział co chciałabym poczytać, mimo że zapomniałam napisać do niego listu. Oby udało mi zdążyć z czytaniem do następnych świąt. Kolejka jest długa i pełna meandrów, łatwo zboczyć z trasy.

Room Emma Donoghue

Audrey Niffenegger napisała, że Pokój to książka do przeczytania za jednym posiedzeniem. Kiedy skończysz, świat wygląda tak samo jak wcześniej, ale ty jesteś w jakiś sposób odmieniony i to uczucie trwa przez wiele dni. Nie wiem czy na mnie tak mocno wpłynęła lektura Pokoju. Sięgnęłam po nią skuszona reklamą w magazynie Książki… Wcześniejsze zachwyty nad tą książką jakie do mnie docierały, nie skłaniały mnie do przeczytani tego bestsellera. Trudno mi pokonać swoją niechęć do bestsellerów, mimo że już kilka razy się przekonałam, że niesłusznie.

Po pierwsze Pokój przełamał mój kryzys czytelniczy, a to duża zaleta.

Po drugie Pokój wywołał we mnie tak silne emocje jak żadna inna książka czytana w ostatnim czasie. Czytanie fragmentu o Great Escape doprowadziło mnie do takiego stanu, że nie mogłam usiedzieć w miejscu i co chwilę wydawałam okrzyki strachu, które wyrywały kota z drzemki (nie był z tego powodu zachwycony).

Druga część powieści jest, niestety, trochę mniej trzymająca w napięciu ale nie mniej interesująca. Mama i Jack próbują sobie ułożyć na nowo życie. Zwłaszcza dla matki okazuje się to trudne. Po 7 latach uwięzienia musi na nowo zbudować swoją tożsamość jako młodej kobiety a nie tylko matki. Chłopiec w tym czasie poznaje znany mu wcześniej tylko z telewizji świat. Musi zapoznać się z nowym zbiorem zasad, te którymi kierował się w Pokoju nie przystają do świata na zewnątrz.

Narracja z perspektywy pięcioletniego dziecka jest zdradliwa i w tym przypadku nie do końca mi to grało, nie mniej jednak czyta się to dobrze. Niejednemu czytelnikowi wyciśnie łzy z oczu. Tak jak przypuszczałam, mnie ta powieść zachwyciła mniej niż przeciętnego czytelnika. Widzę minusy zarówno formy jak i treści Pokoju. Nie jest to dzieło sztuki, ale jest to bardzo dobra książka zapewniająca rozrywkę i dająca do myślenia.